Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε πριν ακριβώς 4 χρόνια - τότε που λόγω αντικατοπτρισμού  οι αγελάδες μας παρουσιάζονταν παχιές  - γι αυτό κάποια σημεία ίσως  ξενίζουν. Παρ'όλα αυτά το πνεύμα του κειμένου παραμένει δραματικά αναλλοίωτο.



R.I.P ( ενθάδε κείται ) 
 

Περιπλανώμενα φερέφωνα , οσφυοκάμπτες ταλαίπωροι που έγιναν χαλάκι για να σκουπίσει επάνω του τα πόδια της η καθημερινότητα ...διαβάζουμε τα κυριακάτικα πρωινά αεροστεγώς συσκευασμένες εφημερίδες διαπλεκομένων εκδοτών που ξεδιάντροπα στηλιτεύουν αυτό που αναπαράγουν και ιλουστρασιόν περιοδικά Life Style για να εμπεδώσουμε το πόσο out είμαστε απολαμβάνοντας τον ντεκαφεϊνέ που συλλέχτηκε από τριτοκοσμικούς τους οποίους πολύ λυπόμαστε για την μίζερη ζωή τους αφού ο ιμιτασιόν βενετσιάνικος καθρέφτης που αγοράσαμε αξίζει μόνο ως φθηνή εικαστική παρέμβαση και δεν έχει καμία πρακτική αξία.
Στον επόμενο τηλε-μαραθώνιο ευσπλαχνίας θα είμαστε από τους πρώτους που θα εξαγοράσουν με κολλαριστά χαρτονομίσματα την φρεναπάτη της αθωότητάς τους.


Ασκούμαστε στην καθημερινή μας αποχαύνωση επιδιδόμενοι σε μακρόσυρτα ψυχαναλγητικά shopping therapies αυξάνοντας το χρεωστικό μας υπόλοιπο σε νόμιμους τοκογλύφους που επάξια στηρίζουν την διασωληνωμένη Εθνική μας Ανεπάρκεια- όπου σε κάθε εκπνοή του πούρου τους - κατά προτίμηση habaneras- εξαερώνεται η ματαιοδοξία και το βαθύτατα εδραιωμένο -εντός εκτός και επί τα αυτά – διαπίστευμά μας.


Τα παραμύθια των παιδικών μας χρόνων θα παραμείνουν θαμμένα μαζί με την παιδική μας ανάμνηση ενταφιασμένα για πάντα μέσα σε φθαρμένα λευκώματα που ποτέ δεν θα ανοίξουμε ….Ο μικρός με το ξύλινο σπαθί και το αυτοσχέδιο άλογο που οργάνωνε μυστικά σχέδια κατάκτησης απόρθητων κάστρων κατέθεσε τα όπλα και τράπηκε σε φυγή με το πέρασμα του στον Θαυμαστό Καινούργιο Κόσμο των .. οικτρά γελασμένων ενηλίκων…Ο Οδυσσέας άραξε στην πρώτη κοσμική παραλία που βρήκε και φόρεσε βερμούδα …Που να βολοδέρνεις τώρα στις θάλασσες της αναζήτησης ….!! Ο Ηρακλής από τις δύο κουρτίνες προτίμησε αυτή με την πλαστική ομορφιά και το άρτι λευκανθέν χαμόγελο από δεξιοτέχνη οδοντίατρο….Ο Ιάσονας αναχώρησε σε κρουαζιέρα με υπερπολυτελές πλεούμενο και ξεχάστηκε σε ολονύχτια καζίνο κυνηγώντας το χρυσόμαλλο ..τέρας σε κάθε εκφώνηση του rien ne va plus…


Τα ίδια παραμύθια που μας σερβίρισαν θα επαναλάβουμε μηχανικά στα παιδιά-θαύματά μας ελπίζοντας πως δεν θα τα πιστέψουν….Ας μην μπερδεύουμε τους μύθους με την πραγματικότητα…θα καταργηθούν και αυτοί αφ’ης στιγμής κυκλοφορήσουν στην αγορά εξίσου δραστικά πλην επιστημονικώς καλά ελεγμένα παιδικά υπνωτικά. Προς το παρόν αρκούμαστε στην κατάκτηση ημερήσιων ρεκόρ τηλεθέασης προετοιμάζοντας αργά αλλά σταθερά τους οσφυοκάμπτες του μέλλοντός μας.


Μάταια .... Τίποτα δεν θα σταθεί ικανό να αποτελειώσει τον Μικρό Ήρωα του παιδικού αλλά και μοναδικά γνήσιου κόσμου που σταθήκαμε ποτέ πραγματικά ικανοί να ορίσουμε.…του μόνου κόσμου όπου υπήρξαμε ενθουσιώδεις χαρτογράφοι και εραστές σκαπανείς ….σαν το ζόμπι θα ορθώνεται τις ατελείωτες νύχτες της μοναξιάς μας και θα μας αναζητεί ρωτώντας μας ξανά και ξανά τους λόγους της εκδίωξής του και της άνευ όρων απώθησής του σε μέρη σκοτεινά και κρύα…..


Ένοχα θα κρύβουμε στις καθημερινές μας ασήμαντες υποχρεώσεις και απόλυτες πλάνες το βαρύτατο έγκλημα που διαπράττουμε κατ’ εξακολούθηση εις βάρος του εαυτού μας και σαν τον δολοφόνο που επιστρέφει θα εναποθέτουμε μαραμένα στεφάνια-υποσχέσεις που επιμελώς δεν θα τηρήσουμε διαμέσου παρασκηνιακών εσωτερικών διαβουλεύσεων ότι θα τον νεκραναστήσουμε κάπου…κάποτε.. σε μία άλλη ζωή….