Ισχυρά Καταπότια
Κι ήρθε ένα παιδί ξυπόλητο εκεί που έτρωγε και τον εκοιτούσε.. και έμεινε με το πιρούνι στο χέρι και το στόμα αμήχανο να κοιτάζονται.. έκανε να συνεχίσει αλλά η μπουκιά δεν έλεγε να κατέβει .. έψαξε την τσέπη του για τίποτα ψιλά.. κάτι βρήκε και έκανε να του τα δώσει μήπως και το ξεφορτωθεί.. Το παιδί δεν κουνήθηκε παρά αμίλητο τον κοίταγε..
Θέλεις να φας ?.. κοίταξε το γεμάτο πιάτο του και ξανασήκωσε το κεφάλι στο μέρος του παιδιού αλλά αυτό είχε γίνει άφαντο.. Κοίταξε δεξιά - αριστερά αλλά πουθενά το παιδί...
Έφερε το δεξί του χέρι στο μέτωπο που είχε πάρει να ιδρώνει ... πάλι αυτές οι καταραμένες παραισθήσεις σκέφτηκε .. Ώρα είναι να μου εμφανιστεί τώρα και κανένας ανάπηρος, κανένας οικτρός μετανάστης ή και εγώ δεν ξέρω τι άλλο, γαμώ το κέρατό μου.. Να μην μπορώ να χαρώ τίποτα, ούτε ένα πιάτο φαΐ δεν μπορώ να απολαύσω πια με την ησυχία μου..
Έβγαλε από την τσέπη του ένα μικρό, λευκό μπουκαλάκι και ζήτησε ένα ποτήρι νερό..
Κι ήρθε ένα παιδί ξυπόλητο εκεί που έτρωγε και τον εκοιτούσε.. και έμεινε με το πιρούνι στο χέρι και το στόμα αμήχανο να κοιτάζονται.. έκανε να συνεχίσει αλλά η μπουκιά δεν έλεγε να κατέβει .. έψαξε την τσέπη του για τίποτα ψιλά.. κάτι βρήκε και έκανε να του τα δώσει μήπως και το ξεφορτωθεί.. Το παιδί δεν κουνήθηκε παρά αμίλητο τον κοίταγε..
Θέλεις να φας ?.. κοίταξε το γεμάτο πιάτο του και ξανασήκωσε το κεφάλι στο μέρος του παιδιού αλλά αυτό είχε γίνει άφαντο.. Κοίταξε δεξιά - αριστερά αλλά πουθενά το παιδί...
Έφερε το δεξί του χέρι στο μέτωπο που είχε πάρει να ιδρώνει ... πάλι αυτές οι καταραμένες παραισθήσεις σκέφτηκε .. Ώρα είναι να μου εμφανιστεί τώρα και κανένας ανάπηρος, κανένας οικτρός μετανάστης ή και εγώ δεν ξέρω τι άλλο, γαμώ το κέρατό μου.. Να μην μπορώ να χαρώ τίποτα, ούτε ένα πιάτο φαΐ δεν μπορώ να απολαύσω πια με την ησυχία μου..
Έβγαλε από την τσέπη του ένα μικρό, λευκό μπουκαλάκι και ζήτησε ένα ποτήρι νερό..
1 σχόλιο:
Ωραίο!
Δημοσίευση σχολίου