Παρασπονδίες


Έκανε δίαιτα αλλά κιλά δεν έχανε. Υποπτευόταν νυχτερινές υπνοβασίες με ακούσια φαγοπότια, ειδικά δε όταν της ψιθύρισαν οι γείτονες πως από το υπνοδωμάτιο όπισθεν του διαχωριστικού τοιχίου ακούγονταν ολονύχτια ρεψίματα και ουχί βομβώδη ροχαλητά όπως θα ήταν και το αναμενόμενο.

Παρ όλο που συνέχισε να ακολουθεί με θρησκευτική ευλάβεια όσο και φανατική επιμονή το καθημερινό της διαιτολόγιο, της φαινόταν ανεξήγητο όλο αυτό το σκουπιδαριό με τα ψιχουλιασμένα πιάτα και τις ανοιγμένες κονσέρβες που αντίκριζε τα πρωινά πάνω στο ασυμμάζευτο τραπέζι όταν πήγαινε να ετοιμάσει τον καφέ της, συνοδευόμενο από την μία και μόνη μαύρη φέτα του τοστ όπως της υποδείκνυε ο σοφός διατροφολόγος.

Στο μεταξύ η ζυγαριά όχι απλά επέμεινε να δείχνει το ίδιο ασήκωτο βάρος αλλά αντιθέτως, καταμαρτυρούσε σοβαρές διατροφικές ατασθαλίες σε συχνή επανάληψη.

Αγόρασε μια βαριά αλυσίδα με κλειδαριά και το βράδυ πριν ξαπλώσει, αφού έκρυψε όλα τα φαγητά, την πέρασε γύρω από την πόρτα του ψυγείου ώστε να την ασφαλίσει. Την επομένη οι γείτονες παραπονέθηκαν για περίεργους θορύβους και ύποπτα τριξίματα αλυσίδας..

Τρομοκρατημένη αποφάσισε να πάρει δραστικά μέτρα. Μάζεψε όλες τις ντερλικατέσεν λιχουδιές σε μια μαύρη σακούλα και για να διασφαλίσει την βεβαιότητα της πλήρους απουσίας γευστικών πειρασμών, κατέβηκε άρον άρον, με τις παντόφλες και το νυχτικό, μέσα στα άγρια μεσάνυχτα στον κοντινότερο σκουπιδοτενεκέ και αφού νευρικά τα παράχωσε, έκλεισε βιαστικά το καπάκι. Κοιτώντας δεξιά αριστερά, σαν τον συνήθη ύποπτο όπου δεκάδες μάτια καταγράφουν τις κινήσεις του, έτρεξε να χωθεί στην είσοδο της πολυκατοικίας της. Ανακουφισμένη έσβησε το πορτατίφ και ήσυχη αποκοιμήθηκε.

Την επόμενη μέρα ανοίγοντας τα παραθυρόφυλλα για να φωτίσει το δωμάτιο πρόσεξε τους γείτονες μαζεμένους στους απέναντι κάδους με όλα τα σκουπίδια ριγμένα έξω, να γυροφέρνουν βόλτα στα πεζοδρόμια. Κρύφτηκε βιαστικά πίσω από τις κουρτίνες και ευχήθηκε να μην την είχε πάρει το μάτι κανενός.

Ανατρίχιασε στη σκέψη του τι μπορεί να είχε προηγηθεί το προηγούμενο βράδυ και που δεν είχε καμία ανάμνηση.

Της ήταν πλέον αδύνατο να κατανοήσει το παράλογο του πράγματος. Φοβισμένη για την ψυχική της υγεία και την πνευματική της διαύγεια πήρε την μεγάλη απόφαση να σταματήσει τις επιπλέον αγορές αποθεμάτων. Θα αγόραζε μόνο τα άκρως απαραίτητα για την κάθε μέρα.

Δεν πέρασε πολύς καιρός που την βρήκαν ένα πρωινό τουμπανιασμένη, ξαπλωμένη δίπλα στα ψυγεία του απέναντι σούπερ μάρκετ, παρέα με τα τυριά και τα σαλάμια. Το στόμα της ήταν μπουκωμένο ενώ ξεραμένα λογής σορόπια διαγράφοντας χρωματιστά ποτάμια κατέληγαν στο πάτωμα. Γύρω από τον πρησμένο όγκο του σώματός της κείτονταν διάσπαρτα ανοιγμένα κεσεδάκια με χτυπητές και ρώσικες σαλάτες με τα ψωμιά βουτηγμένα και παρατημένα μισοφάγωτα. Οι υπάλληλοι όταν πήγαν να ανοίξουν το κατάστημα βρήκαν την πόρτα παραβιασμένη και τα τζάμια μισοσπασμένα. Παρ όλη την ησυχία της νύχτας κανείς δεν άκουσε το παραμικρό.

Έγινε το σχετικό σούσουρο με την αστυνομία και το ασθενοφόρο να διαλαλούν το κατεπείγον της παρουσίας τους, περιτριγυρισμένα από μπουλούκια γειτόνων και περαστικών που έσπευσαν να δουν και να μάθουν τα καθέκαστα. Το γεγονός καταγράφηκε ως το πλέον αξιοπερίεργο που είχε συμβεί ποτέ στην ήσυχη γειτονιά τους ενώ κουνώντας το κεφάλι μπροστά στο ανεξήγητο άρχισαν τις συζητήσεις γύρω από τις βλαβερές συνέπειες της δίαιτας..