Γκουρμεδιές

Γκουρμεδιές


Δεν τον ενδιέφερε ιδιαίτερα η μαγειρική αν και είχε πέσει τελευταία στα χέρια του μια συνταγή που του φάνηκε εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και έβαλε σκοπό να τη δοκιμάσει. Ταίριαζε έξοχα με κυνήγι και αυτό ναι, ήταν κάτι που τον ενθουσίαζε.

Ζώστηκε τον οπλισμό, πήρε τις προμήθειές του και βγήκε στα απόκρυφα της πόλης τα σοκάκια. Ήξερε πως σε εκείνο το σημείο σύχναζαν κάτι πρώτης τάξεως καλοζωισμένα δίποδα. Λούφαξε σε μια γωνιά και αφού εντόπισε το θήραμα αφοσιώθηκε σε ολονύκτιο κυνηγητό με ευτυχή κατάληξη.

Ώρες αργότερα και καθώς φόρτωνε την γευστικά πολλά υποσχόμενη λεία του, με τα αίματα φρέσκα να στάζουν, ένιωσε απροσδόκητα χορτασμένος…



«Δεν υπάρχει καλύτερο κυνήγι από αυτό του ανθρώπου, και όσοι έχουν επί μακρόν κυνηγήσει οπλισμένους ανθρώπους και το ευχαριστήθηκαν, ποτέ δεν ενδιαφέρθηκαν στη συνέχεια για τίποτα άλλο..» (Ε. Χέμινγκγουέι)