Allez retour

Allez retour



Ταξίδεψε πολύ.
Πήγε παντού όπου τον φύσαγε ο Αέρας.
Από κλαδί Κανένα δεν κρατήθηκε.

Περπάτησε πολύ, πάρα πολύ και πίσω του Δεν κοίταξε.

Κοιμήθηκε εκεί που ένιωθε ο Ύπνος να τον παίρνει
σε δρόμους,
σε παγκάκια,
σε φορτηγά,
σε πλοία,
σ’ αφράτα μυρωδάτα κλινοσκεπάσματα,
σε πατώματα και σε τρένα που τραγουδούσαν όλη τη Νύχτα
ένα δικό τους μεταλλικό Σκοπό ,
σε αδειανά ξενοδοχεία με Τριζάτες πόρτες και
σ’ αγκαλιές που Σφιχτά κλείστηκε μέσα τους
μα που δεν μπόρεσαν Ποτέ να τον κρατήσουν

Συνάντησε κι αποχαιρέτησε σε μέρη που οι άνθρωποι
Δεν ξέρουν
αν αποχαιρετούν για Λίγο ή για Πάντα
σε σταθμούς,
σε λιμάνια,
σ’ αεροδρόμια
όλα με Κόσμο γύρω
με βλέμμα Άδειο,
σώμα Ακίνητο και
στόμα Σφραγισμένο

Ποτέ δεν λέει Αντίο
βαριά του φαίνεται αυτή η λέξη κι όλο Ξεχνάει

Ακόμα ταξιδεύει
Πάντα προς Άγνωστη κατεύθυνση κι
Αναρωτιέται
μες σε καπνούς από βαριά τσιγάρα
την Μοίρα που τον θέλει Ταξιδιώτη και
σε σταθμούς αναμονής να αναμένει
να Λήξει Κάποτε
το Εισιτήριο αυτό που επιμένει και
σαν απόδειξη μιας ενοχής
την τσέπη του Βαραίνει.