Ένας ελαφρόμυαλος επιπόλαιος αφού ανάλωσε την ζωή του σε απερίσκεπτες σπατάλες, ματαίως τώρα αναζητά τους λόγους της νεανικής του αυτής απερισκεψίας.
«Αν επρόκειτο» σκεφτόταν «για κάτι που πουλιόταν σε περίτεχνα διακοσμημένες βιτρίνες, αν ήμουν έστω υποχρεωμένος να πληρώσω για να το αποκτήσω ίσως τότε το εκτιμούσα περισσότερο»
Οικτρά μετανοιωμένος περιδιαβαίνει τα σοκάκια της πόλης του ζητιανεύοντας λίγο από τον αδικοχαμένο του χρόνο, αλλά οι παρομοίως αδαείς περαστικοί μην αναγνωρίζοντας τι τους ζητά, αδιάφορα τον προσπερνούν αφήνοντας μερικά άχρηστα νομίσματα στην ανοιχτή του παλάμη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου