Χάπι-Εντ

Ο άνθρωπος που νόμιζες πως θα σε συντροφεύει
Δεν πέρασε πολύς καιρός κι άρχισε να κωφεύει
Γρήγορα αναζήτησε Αλλού να βρει την Λύση
κι Αυτό που Υποσχέθηκε τάχιστα να διαλύσει.
Τα χρόνια που περάσανε σε άφησαν Μονάχη
σε μιά Μονότονη ζωή χωρίς κάτι να λάχει.
Αλλά Το Αναπάντεχο που Όλα τ αντιστρέφει
άρχισε την Ελπίδα σου σιγά σιγά να Τρέφει,
σου έδειξε την Εύνοια μες στο χαμόγελό του
να σε κοιτά Χαρούμενα, πιστό στο Σχέδιό του
όλα πια τα Λησμόνησες, και χρόνια κι αποστάσεις
και την ψυχή σου θέλησες Εκεί να Ξαποστάσεις.
Όμως το Αναπάντεχο π’ όλα τα προσπερνάει
το Όνειρο κομμάτιασε , Εφιάλτη σ’ το γυρνάει.
Τα λόγια που ξεστόμισε ακόμα τα Θυμάσαι
τις Νύχτες σου στριφογυρνάς και ώρα δεν κοιμάσαι.
Έχουν περάσει μέρες Τρεις κι Εσύ φυλακισμένη
μέσα στους τοίχους του σπιτιού Αυτο-Αποκλεισμένη
και Δεν μιλάς, Δεν απαντάς , Τίποτα δεν γυρεύεις
μόνο την ηρεμία σου ζητάς κι όλο Παιδεύεις
μες τα κανάλια του μυαλού Ψάχνεις να βρεις τον Δρόμο
που θα σου πάρει γρήγορα απ την καρδιά τον Τρόμο
Αλλά Θυμάσαι τ’ όνειρο, αυτό που είχες Ποθήσει
και που καλά το έζησες προτού αυτό Ξεφτίσει.
Τώρα Πια δεν αποζητάς παρά την Ησυχία
και της Ανάμνησης αυτής να πιάσεις την Μαγεία.
Δεν θέλεις άλλο Τίποτα , Δεν έχεις Απαιτήσεις
το όνειρο που έζησες Σφιχτά θες να κρατήσεις
Τι άλλο πια να Ευχηθείς, για Τι να συνεχίσεις
αφού στο Βάθος της καρδιάς Είχες ό,τι ζητήσεις.
Σ αυτήν την Άκρη της Στιγμής θέλεις να αποσυρθείς
Σε Μέλλον Αναπάντεχο να μην παρασυρθείς
Ξαπλώνεις στο κρεβάτι σου σε Πλήρη ηρεμία
κι επιζητείς την Έξοδο από την Αηδία.
Το χάπι που θα καταπιείς τον Χρόνο θα Παγώσει
και η Χαρά στα χείλη σου θα έρθει να Ριζώσει
Όταν στον Ύπνο τον Στερνό νιώσεις το άγγισμά του
και ξαναδείς το γέλιο του στο Πρώτο κοίταγμά του,
θα σου γλυκάνει η καρδιά και όλα θα ηρεμήσουν
όπως την Πρώτη την Φορά πριν τα Φιλιά Ραγίσουν.