Μυστικό Δείπνο



Ήσουν στην ώρα σου, ακριβής !
Στρώσαμε το τραπέζι της προσμονής
να σερβίρουμε το ξαναζεσταμένο της ύπαρξής μας,
Ασημένια τα μαχαιροπήρουνα
της εθελότυφλης αποδοχής,
Κρυστάλλινα τα ποτήρια να γεμίσουν
την εξιδανικευμένη μας αλήθεια.
Στην αποχώρηση έκλεισες βαριά την πόρτα
σε μια δυνατή σιωπή
φυγαδεύοντας όσα λησμόνησες να κουβαλήσεις
Έμεινα να καθαρίζω τα υπολείμματα
μιας μισοφαγωμένης παρένθεσης
κι ό,τι ξέφυγε στις γωνίτσες του μυαλού
θα το σκουπίσει ο χρόνος ..